Nerwica to pojęcie obejmujące zaburzenia lękowe oraz psychosomatyczne, manifestujące się przewlekłym lękiem, napięciem emocjonalnym i objawami somatycznymi. Prawidłowa diagnostyka nerwicy opiera się na wykluczeniu przyczyn somatycznych oraz dokładnej ocenie stanu psychicznego pacjenta [1][2][5]. W poniższym artykule przedstawiamy, jakie badania przeprowadza się przy podejrzeniu nerwicy, jakie są ich cele i znaczenie w procesie rozpoznania.

Podstawowy wywiad kliniczny

Proces diagnostyczny zawsze zaczyna się od szczegółowego wywiadu klinicznego przeprowadzanego przez psychiatrę lub psychologa [1][4][5]. Wywiad obejmuje analizę charakteru objawów, ich czasu trwania, nasilenia oraz wpływu na codzienne funkcjonowanie. Podczas rozmowy specjalista zbiera również informacje dotyczące wcześniejszych doświadczeń zdrowotnych oraz okoliczności wystąpienia symptomów. W ten sposób możliwe jest różnicowanie nerwicy z innymi zaburzeniami psychicznymi czy fizycznymi [4][5].

Biorąc pod uwagę szeroki zakres możliwych objawów, wywiad obejmuje pytania dotyczące zarówno symptomów psychicznych (lęku, napięcia), jak i somatycznych (kołatania serca, drżeń, bólów brzucha) [2][/span>[5]. Oceniana jest również obecność czynników stresowych, używanie leków, a także innych czynników środowiskowych mogących wpływać na występowanie objawów [4].

Badania laboratoryjne w diagnostyce nerwicy

Podstawowym elementem diagnostyki jest wykluczenie somatycznych przyczyn objawów poprzez badania laboratoryjne [1][3][4]. Hematologiczne i biochemiczne testy obejmują:

  • morfologię krwi
  • ocenę poziomu elektrolitów, szczególnie potasu i magnezu
  • oznaczenie poziomu glukozy
  • badania funkcji nerek i wątroby
  • badania hormonów tarczycy
  Jakie są przyczyny i objawy nerwicy?

Zaburzenia metaboliczne, hormonalne czy elektrolitowe mogą dawać objawy podobne do nerwicy, m.in. drżenia, kołatanie serca, nadmierną potliwość czy bóle brzucha [1][3][2]. Właśnie dlatego badania krwi i inne testy laboratoryjne są niezbędnym krokiem w procesie różnicowania [1].

Badania kardiologiczne – wykluczenie nerwicy serca

W przypadku wystąpienia objawów z zakresu układu sercowo-naczyniowego, takich jak kołatanie serca czy ból w klatce piersiowej, wykonuje się elektrokardiogram (EKG) [3]. To nieinwazyjne badanie pozwala na wykluczenie zaburzeń rytmu serca czy innych chorób strukturalnych serca. Dzięki EKG możliwe jest odróżnienie typowych objawów nerwicy serca od schorzeń kardiologicznych, które mogą wymagać odmiennego leczenia [3].

Podkreśla się również znaczenie pomiaru elektrolitów, ponieważ ich zaburzenia nierzadko prowadzą do arytmii lub objawów imitujących nerwicę [1][3].

Testy psychologiczne i skale oceny lęku

Niezwykle ważnym etapem są testy psychologiczne, których celem jest ilościowa i jakościowa ocena zaburzeń lękowych. Najczęściej wykorzystywana jest Skala Lęku Hamiltona (HAM-A), obejmująca 14 pozycji ocenianych przez osobę prowadzącą diagnostykę [1]. Skala ta pozwala zarówno na ocenę natężenia lęku psychicznego, jak i somatycznego, a także na śledzenie efektywności leczenia w czasie.

Ponadto w procesie diagnostycznym wykorzystuje się standaryzowane testy osobowości, które pozwalają ocenić stopień neurotyczności, czyli podatności na reakcje lękowe i stresowe [2]. Ocena ta odgrywa istotną rolę w przewidywaniu przebiegu oraz reakcji na leczenie u osób z podejrzeniem nerwicy.

Rola różnicowania i podejścia interdyscyplinarnego

Współczesna diagnostyka nerwicy kładzie nacisk na różnicowanie zaburzeń lękowych od innych schorzeń psychicznych, takich jak depresja, a także od chorób somatycznych [4][5]. W uzasadnionych przypadkach możliwa jest współpraca z lekarzami innych specjalności, co zwiększa trafność diagnozy i skuteczność wdrożonego leczenia.

  Jak rozpoznać objawy depresji poporodowej i czy test może pomóc?

Proces rozpoznawania nerwicy obejmuje analizę czynników środowiskowych, ekspozycji na stres oraz możliwy wpływ stosowanych leków, które mogą imitować lub nasilać objawy lękowe [4].

Podsumowanie – jakie badania przeprowadza się przy podejrzeniu nerwicy?

W rozpoznaniu nerwicy kluczowe znaczenie mają:

  • wywiad kliniczny z oceną psychologiczną i psychiatryczną
  • badania laboratoryjne wykluczające przyczyny somatyczne
  • EKG w przypadku objawów sercowo-naczyniowych
  • testy psychologiczne i skale oceny lęku (np. HAM-A)

Kompleksowe podejście zapewnia nie tylko trafną diagnozę nerwicy, ale także umożliwia wdrożenie efektywnej terapii, kontrolę objawów i monitorowanie postępów leczenia [1][3][4][5].

Źródła:

  1. https://receptomat.pl/problem/nerwica/leczenie
  2. https://www.medonet.pl/psyche/zaburzenia-psychiczne,objawy-nerwicy–jak-sie-zachowuje-osoba-chora-na-nerwice-,artykul,05106545.html
  3. https://www.doz.pl/czytelnia/a17097-Nerwica_serca__objawy._Jak_uspokoic_serce_przy_nerwicy
  4. https://www.medfile.pl/konsultacje-online/teleporady/nerwica-objawy-diagnozowanie-leczenie
  5. https://www.damian.pl/zdrowie-psychiczne/nerwica/