Mania i hipomania to stany istotnie wpływające na codzienne funkcjonowanie osób dotkniętych zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym (ChAD). Rozpoznanie objawów tych epizodów pozwala szybciej zareagować i wdrożyć pomoc, dlatego warto wiedzieć, czym się objawiają i jak się różnią [1][2][3][4].
Czym są mania i hipomania?
Mania oznacza epizod niezwykle podwyższonego lub drażliwego nastroju, cechujący się poważnym zaburzeniem funkcjonowania. Trwa co najmniej 7 dni lub wymaga hospitalizacji [1][3][4]. U osoby mogą pojawić się zaburzenia poznawcze, euforia, impulsywność i trudności w kontroli zachowania. Hipomania to łagodniejsza odmiana manii – objawy utrzymują się przez minimum 4 dni, ale nie prowadzą do znacznego upośledzenia życia społecznego czy zawodowego, ani nie pojawiają się objawy psychotyczne [1][2][3].
Podstawowa różnica między maniami a hipomanią dotyczy nasilenia objawów i wpływu na bieżące funkcjonowanie. Mania znacznie zaburza normalne życie, hipomania – nieco łagodniej, choć także może być problematyczna [1][3][4].
Jak rozpoznać objawy manii i hipomanii?
Do najważniejszych objawów manii i hipomanii należą: ciągłe poczucie podwyższonego lub drażliwego nastroju, widoczny wzrost energii, szybkie mówienie, przyspieszony tok myślenia (gonitwa myśli), trudności z koncentracją [1][2][3][4].
Charakterystyczne jest zmniejszenie potrzeby snu oraz wzmożona aktywność – zarówno fizyczna, jak i umysłowa. Osoby mogą przejawiać nadmierną pewność siebie, zachowania impulsywne, podejmować zwiększone ryzyko, w tym działania finansowe lub seksualne [1][2].
Jednym z istotnych elementów jest także obniżony wgląd w swoje zachowania oraz zmniejszona krytyka własnych czynów. W manii wiele osób nie zdaje sobie sprawy z patologii swojego zachowania, co utrudnia zauważenie problemu [1][2][3].
W hipomanii objawy są łagodniejsze, ograniczając się między innymi do umiarkowanego zwiększenia energii, kreatywności lub gadatliwości, co może być mylone z tzw. „dobrym samopoczuciem”. Jednak również wtedy pojawia się gonitwa myśli czy obniżona potrzeba snu [1][2].
Podłoże neurobiologiczne i czynniki wywołujące epizody
Mania i hipomania mają ugruntowane podłoże neurobiologiczne. Ich występowanie powiązane jest z zaburzeniami neuroprzekaźnictwa oraz dysfunkcjami układu limbicznego, który jest odpowiedzialny za regulację emocji i poziomu pobudzenia [4]. Do wystąpienia epizodu mogą też przyczynić się stresy – zarówno psychiczne, jak i fizyczne. U 30-60% osób z ChAD wahania nastroju poprzedzone są znacząco stresującymi wydarzeniami [4].
Wyraźna jest również zależność występowania tych epizodów z typowymi dla ChAD cyklami: naprzemiennie pojawiają się objawy depresyjne i maniakalne lub hipomaniakalne [3][4].
Objawy manii i hipomanii – pełny przegląd
Objawy zwykle klasyfikuje się na cztery główne grupy:
- Nastrojowe: euforia, ekspansywność, drażliwość, nieadekwatnie dobry humor [1][2][4]
- Poznawcze: szybkie myślenie, gonitwa myśli, trudności z koncentracją, rozproszenie uwagi [1][2][3][4]
- Motywacyjne: impulsywność, przerzutność planów, wzmożona energia, nadaktywność [1][2][3]
- Somatyczne: zmniejszona potrzeba snu oraz – zwłaszcza w manii – brak zmęczenia mimo krótkiego wypoczynku [1][2][4]
W epizodach manii objawy są bardzo nasilone, wpływając negatywnie na codzienne funkcjonowanie i relacje społeczne. W hipomanii występują mniej intensywnie i zwykle nie prowadzą do poważnych konsekwencji zawodowych lub socjalnych [3][4].
Kiedy objawy powinny wzbudzić niepokój?
Rozpoznanie manii i hipomanii polega na potwierdzeniu utrzymywania się opisywanych objawów przez określony czas – w hipomanii minimum 4 dni, w manii co najmniej 7 dni lub do momentu konieczności hospitalizacji [1][3].
Ważne, aby nie bagatelizować zmian nastroju, znaczącego wzrostu energii czy zachowań wykraczających poza normę. W przypadku zaburzenia wglądu lub ryzykownych działań zalecany jest kontakt ze specjalistą. Szczególnej uwagi wymagają objawy wpływające na zdolność codziennego funkcjonowania oraz bezpieczeństwo [1][2][3][4].
Podsumowanie: rozpoznanie i znaczenie wczesnej reakcji
Umiejętność rozpoznania objawów manii i hipomanii pozwala na szybsze objęcie pomocą osoby zmagającej się z ChAD. Dostrzeżenie trwałego wzrostu energii, drażliwości, obniżonej potrzeby snu, gonitwy myśli czy nadmiernej aktywności powinno skłonić do dokładniejszej obserwacji i konsultacji psychiatrycznej [1][2][3][4]. Wczesna reakcja minimalizuje negatywne skutki dla zdrowia, relacji społecznych oraz życia zawodowego.
Źródła:
- [1] https://psychomedic.pl/co-to-jest-hipomania/
- [2] https://centrum-probalans.pl/zrozumienie-hipomanii-i-manii-objawy-rozpoznanie-i-leczenie-zespolu-hipomaniakalnego/
- [3] https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaburzenia_afektywne_dwubiegunowe
- [4] https://www.medicover.pl/zdrowie/psychiczne/mania/

PsychoBlog.com.pl – portal, gdzie myśli spotykają się z sercem, a teoria z codzienną praktyką. Tworzymy przestrzeń dla wszystkich, którzy wierzą, że każda emocja ma swoją historię, a każda myśl zasługuje na zrozumienie.